مضر یا بی‌اثر بودن نسخه‌ها یا درمان‌های طب سنتی

استفاده از گیاهان داروئی و طبابت، سابقه‌ی طولانی دارد و می‌توان گفت که قدمت ان به زمان خلقت انسان روی زمین برمی‌گردد، یعنی از همان لحظات درمان و استفاده از مواد موجود در جهان مادی برای رفع تعارضات جهان ماده و درمان اثرات آن تعارض‌ها به کار می‌رفته است.

با نیم‌نگاهی به منابع طب سنتی می‌توان فهمید که هزاران نسخه برای درمان بیماری‌ها نوشته‌شده است، از حکیمان بزرگی مانند ابن‌سینا، رازی گرفته تا سایر بزرگان طب سنتی. بیشتر این نسخه‌ها و درمان‌های موجود در آن کتاب‌ها به درد الآن نمی‌خورد! چون برای مثلاً 3000 سال پیش است و آنچه هم که 300 سال پیش توسط طبیبان بزرگ نوشته‌شده، از همان 3000 سال پیش الهام گرفته است.

دلیل بی‌اثر بودن یا مضر بودن آن نسخه‌ها برای زمان ما، این است که در آن زمان هوا بسیار سرد وتر بوده و مزاج انسان‌ها و گیاهان و حیواناتی که در آن شرایط آب‌وهوایی زندگی می‌کرده‌اند نیز از آن آب و هوا تأثیر گرفته و بالطبع در داروهای گیاهی، سرد وتری بسیار بالاتر از آن بوده ولی الآن دمای هوا بسیار فرق کرده و گرم و خشک‌شده که مزاج همه چیز را تغییر داده است. پس اگر ما بخواهیم داروهایی که 3000 سال پیش تجویز می‌شده را الآن تجویز کنیم، به عوارض شدیدی برمی‌خوریم و یا اینکه اصلاً اثری در درمان نمی‌گیریم. از طرفی هر طبیبی در منطقه‌ای با آب وهوای خاص و مزاج داروهای آن منطقه به درمان می‌پرداخته که دوز و مقدار ان برای مناطق دیگر کاربرد نداشته و الآن هم تفکیک آن‌ها سخت است ولی بااین‌حال نباید آن طب را کنار گذاشت بلکه باید اصول و قاعد طب و نکات و ظرائفی را که رعایت می‌کرده‌اند، حتماً فراگرفت. به عنوان مثال بادام تلخی که در منطقه واب و هوای گرم و خشک سیانور بیشتری داشته و مقدار کم ان هم کشنده است، برخلاف بادام تلخی که در محیط سرد و مرطوب رشد گرده، سایر گیاهان نیز این چنین‌اند.

پس باید بگوییم که رواج دادن کتب طب سنتی قدیم در جامعه می‌تواند پیامدهای بدی را داشته باشد و باید مانع این کار شد و از طرفی هم ان کتب باید توسط طبیبان حاذق کنونی تعدیل و بازنویسی شوند تا بتوان از درمان‌های طب سنتی بهترین بهره را به عمل آورد. پس فقط طبیب حاذق این فن و آگاه به این تغییرات می‌تواند از نسخه‌ها و کتب قدیم طب سنتی بهره گیرد و رواج عمومی ان برای استفاده در درمان‌ها می‌تواند مضرات فراوانی را به دنبال داشته باشد.

نویسنده:م.اکبری

منابع کمکی:

سخنرانی های دکتر خیراندیش

سلسله دوروس موسسه تحقیقات حجامت ایران