درمـــــــــان

درمان سینوزیت بر دو پایه اصلی استوار است:

1- باز کردن مجاری سینوس ها:تا ترشحات آنها خود به خود تخلیه شود. این رویکرد مورد پذیرش طبّ جدید نیز هست.

2- کاهش ساخت ترشحات: این رویکرد عملاً در طبّ جدید دنبال نمی شود. دقت کنید که در طبّ جدید با استفاده از آنتی بیوتیک ها و آنتی هیستامین ها ترشحات به طور درجا خشک می شوند و از حرکت و خروج باز می ایستند؛ اما در طبّ قدیم، خشک کردن ترشحات به معنای جلوگیری از تولید بیشتر ماده سینوزیت یعنی بلغم است.

نکته:مساله بعدی یعنی تخریب مخاط سینوس ها، با برطرف کردن این دو عامل، به تدریج رو به بهبود می رود.

تذکر بسیار مهم1:توصیه اینجانب به همکاران گرامی و عطاران محترم آن است که توجه داشته باشند شیوع سینوزیت بسیار بیشتر از آن است که به نظر می آید. شاید پذیرش این حرف در ابتدای کار خیلی آسان نباشد؛ ولی کم نبوده اند بیمارانی که فقط با شکایاتی مثل خستگی چشم موقع مطالعه، کاهش تمرکز و مانند آن مراجعه کرده و هیچ علامت دیگری هم نداشته اند؛ اما بنده با تشخیص، سینوزیت ایشان را درمان کرده ام و به نتیجه مطلوب رسیده ام.

تذکر بسیار مهم2:اشتباهات تشخیصی در مورد سینوزیت حتی از سوی پزشکان با تجربه بسیار مشاهده می شود. تعداد بیمارانی که با تشخیص آسم، آلرژی، میگرن و ... درمان های بی نتیجه ای را دریافت می کنند؛ ولی در واقع مبتلا به سینوزیت هستند؛ کم نیستند.

تذکر بسیار مهم3:سینوزیت خشک، تقریباً از سوی هیچ کس جدّی گرفته نمی شود. بینی به طور طبیعی باید دارای ترشحاتی باشد. اگر بیماری از این شکایت داشت که بینی خشک و فاقد ترشحی دارد یا آنکه به ندرت عطسه می کند؛ حتماً او را به عنوان یک بیمار سینوزیتی درمان کنید و نتیجه درمان را در بهبود بسیاری از بیماری های دیگر وی به تماشا بنشینید.

تذکر بسیار مهم4:افزایش ترشحات سینوس ها هم مثل زکام، یک واکنش دفاعی بدن است که از این طریق می کوشد مواد زاید و دفعی را از خود دور کند. جلوگیری غیر منطقی از خروج این مواد می تواند باعث بروز بیماری های گوناگونی شود؛ لذا چنانکه گفتیم نه در سرماخوردگی و نه در سینوزیت به دنبال خشک کردن ظاهری ترشحات نباشید؛ حتی در سرماخوردگی مطلوب این است که اگر بیمار ترشّحی از بینی ندارد؛ با اقداماتی مانند بخور دادن باعث خروج ترشحات سینوس ها شوید. این اقدام ساده بهبودی فوق العاده سریع و واضح بیمار را در پی دارد.  

نکته:در طبّ سنّتی، معادل واژه سینوس، خیشوم است؛ اما معادل واژه سینوزیت، «نزله» است. در واقع در طبّ قدیم ایران، اگر ترشحات غیر معمول از راه بینی خارج شوند به آن «زکام» اطلاق می شود و اگر به پشت حلق بریزند؛ «نزله» نام می گیرند.

نسخه ها و راهکارهای عملی درمانی

1- مهم ترین عامل در درمان سینوزیت و هر بیماری دیگری، برطرف کردن عوامل سبب ساز است.

2- بخورها: بخور همان طور که از نامش پیداست، رساندن بخار محلول دارو در آب به ناحیه مورد نظر است. بخور دادن از روش های مهم درمانی در سینوزیت است؛ تا آنجا که بسیاری از سینوزیت ها با انجام این روش به تنهایی درمان می شوند. به همین ترتیب، در هر سرماخوردگی یا آنفولانزایی هم، اگر حتّی هیچ دارویی در دسترس شما نبود؛ با آب خالی بخور دهید.

- روش اثر بخور:عمل اصلی بخور، باز کردن مجاری سینوس ها و شل کردن ترشحات آنها و در نتیجه تسهیل خروج آنهاست؛ اگر چه بسیاری از داروهای مورد استفاده در بخور، اثر خوبی در کاهش میزان تولید موضعی ترشّحات هم دارند.

 - روشهای انجام بخور:بخور به چند شیوه قابل انجام است:

1- مقداری آب را به همراه ماده بخور در ظرف مناسبی ریخته روی شعله کم گاز قرار دهید تا جوش بیاید. در این حال با فاصله مناسبی سر را روی بخار متصاعد شده بگیرید و از آن استنشاق هم بکنید. این کار را حداقل ده دقیقه انجام دهید تا کاملاً عرق کنید.

2- در مواردی که تمایل ندارید روی شعله مستقیم بخور دهید پس از اینکه مایع بخور کاملاً جوش آمد آن را روی زمین گذاشته و روی سر خود را با ملافه ای پوشانده سر را روی کاسه بخور بگیرید. اگر چه شخصاً روش اول را بیشتر می پسندم.

3- این روش اگر چه قدیمی شده است؛ اما بسیار موثر و قوی است. در این روش، چند قطعه سنگ یا آجر را کاملاً داغ کرده داخل کاسه محتوی محلول بخور می اندازید تا بخار از آن متصاعد شود. روش دیگر آن است که محلول یا ماده بخور را کم کم روی سنگ یا آجر داغ بریزید. البته توجه داشته باشید که سنگ ها، اغلب طاقت تغییرات دمایی زیاد را ندارند و ممکن است در این روش شکسته و قطعات جدا شده آنها به اطراف پرتاب شود؛ لذا توصیه می کنم برای این کار از آجر استفاده کنید.

4- در صورتی که تمایل دارید از دستگاه بخور برای بخور دادن استفاده کنید باید داروی مورد نظر را در آب، جوشانده عصاره صاف شده آن را داخل دستگاه بریزید.

تذکّر مهم:  پس از هر بخور، سر و صورت خود را با یک پارچه نخی ببندید و مواظب باشید تا خشک شدن کامل سر و صورت، هرگز در معرض باد کولر، پنکه یا هوای آزاد قرار نگیرد؛ وگرنه اثر معکوس حاصل خواهد شد.

- موادی که می توانید در مایع بخور استفاده کنید:

- بابونه(شیرازی یا گاوچشم)؛ تخم گشنیز( بهتر است آسیاب یا نیم کوب شود)؛ برگ اوکالیپتوس(تازه یا خشک فرقی نمی کند؛ فقط کمی خرد شود)؛ آویشن؛ اسطوخدوس؛ کاه و ....

همچنین می توانید از مخلوط 2 یا چند ماده از مواد فوق استفاده نمایید.

-  سرکه:می توان3-2 قاشق غذاخوری سرکه( که بهتر است خانگی باشد)را به تمام محلول های بخور اضافه کرد. سرکه با بوی تند و تیز خود مجاری سینوس ها را باز می کند و زمینه را برای نفوذ بهتر سایر داروها فراهم می کند. بخور سرکه به تنهایی (مخلوط با کمی آب) هم اثرات مفیدی دارد. 

- ماست:چنان که گفتیم، یک آجر را روی شعله گاز قرار دهید تا کاملاً داغ شود و سپس چند قاشق ماست روی آن بریزید. بخور ماست یکی از بهترین بخورها برای باز کردن سینوس هاست.

3- چکاندن دارو در بینی:بسیاری از روغن ها، با نفوذ به داخل سینوس ها، مجاری آنها را باز می کنند؛ ترشحات را نرم و قابل خروج می کنند؛ با طبع گرم خود، تولید ترشحات را کم می کنند؛ سلول های مرده و ناسالم را از بافت سینوس ها جدا می کنند و زمینه را برای ترمیم مخاط سینوس ها فراهم می کنند. از جمله این روغن ها می توان به روغن سیاهدانه، کنجد و زیتون اشاره کرد. در این بین، روغن سیاهدانه بسیار قوی است؛ اما سوزش نسبتاً شدیدی هم ایجاد می کند که اگر فرد آن را تحمّل کند به نتیجه دلخواه خود خواهد رسید.

برای استفاده از این روغن ها می توانید آنها را در یک قطره چکان ریخته به شرح ذیل عمل کنید:

1-  قبل ازمصرف، بهتر است ظرف روغن را به خوبی تکان بدهید.

2- شب اوّل، یک؛ شب دوّم، دو و شب سوّم، سه قطره در هر طرف بینی بریزید.

3- از شب سوّم به بعد، مصرف سه قطره در هر طرف را ادامه دهید تا هنگامی که ترشّحات سینوس ها کاملاً قطع شوند.

4- برای جلوگیری از ورود قطره به گلو، به پشت بخوابید؛ یک بالش زیر شانه های خود قرار داده؛ سر را کاملاً به عقب خم کنید و سپس قطره را داخل بینی بریزید؛ 4-3 دقیقه در این حالت بخوابید و در عین حال، چند بار آب بینی خود را بالا بکشید تا دارو وارد سینوس هایتان شود.

5-  به هنگام سردی هوا، سرماخوردگی و یا دیگر موارد افزایش ترشّحات سینوس ها، مصرف قطره را افزایش دهید و پس از رفع مشکل، مجدّداً آن را کاهش دهید.

6- سوزش مخاط بینی وسینوس ها، سوزش پشت چشم، اشکریزش، سردرد و حتّی چند قطره خونریزی از بینی، به هنگام استفاده از این داروها طبیعی است؛ اگرتحمّل این سوزش را ندارید؛ بهتر است بین ریختن قطره ها، یک ساعت فاصله بیندازید.

7- در اوایل مصرف دارو، ممکن است ترشّحات سینوس ها، افزایش پیدا کند که این امر، طبیعی و به علّت باز شدن مجرای سینوس ها و خروج ترشّحات انباشته درآنها، می باشد.

8- مصرف این روغن ها عارضه خاصّی ایجاد نمی کند ولی ممکن است در اوایل مصرف، به علّت ریزش ترشّحات سینوس ها به حلق، حالت هایی شبیه سرماخوردگی پدید آید؛ لذا بهتر است در این مواقع از داروهای مناسب مـانند چهار تخم، چهار گل و مانند آنها استفاده نمود.

 9- مصرف این داروها، معمولا سینوزیت را کاملا درمان می کند ولذا پس از آن، می توان مصرف آنها را به طور کامل قطع کرد. دراین حال، مصرف قطره فقط به هنگام سرماخوردگی و یا موارد مشابه، توصیه می شود.

10- در سینوزیت های بسیار شدید و مزمن که مصرف دراز مدّت دارو لازم است؛ به ازای هر دو هفته مصرف دارو، یک هفته استراحت داده مجدّدا مصرف قطره را شروع کنید.

- پیشنهاد مهندس خدادادی: مقداری عسل را در عرق نعناع حل کنید و از آن به عنوان قطره بینی استفاده کنید. این قطره برای سینوزیت های خفیف، سینوزیت های حاد همراه با سرماخوردگی و یا در کسانی که تحمّل سوزش روغن ها را ندارند داروی مناسبی است؛ اما به هر حال قدرت نفوذ آن در سینوس های پر از چرک، محدود است.

4- چکاندن روغن در چشم: برای این کار هر روز 5-3 قطره روغن زیتون تصفیه نشده را داخل هر چشم بچکانید. این کار با افزایش میزان اشک باعث شستشوی سینوس ها خواهد شد. این روش غیر معمول، سوزش نسبتاً زیادی دارد و در حالت عادی انجام آن توصیه نمی شود.

5- انفیه های طبّی(جهت ایجاد عطسه):عطسه، سینوس ها را باز می کند و ترشحات آنها را تخلیه می کند. از داروهای مختلفی می توان برای ایجاد عطسه استفاده کرد. از ساده ترین راه ها جهت ایجاد عطسه، استنشاق مقدار بسیار کمی فلفل سیاه است. یک دستور ساده جهت تهیه انفیه طبّی مناسب آن است که یک قسمت کُندش را با 4 قسمت تخم گشنیز و 4 قسمت بنفشه، کاملا آسیاب کرده استفاده کنید.

تذکّر مهمّ:استفاده از انفیه یا «عطسه درمانی»، بر خلاف ظاهر آن، کاری است بسیار دقیق و دارای ظرایف علمی که باید با رعایت مقدماتی انجام شود؛ لذا اکیداً توصیه می کنم که جز با مشورت با پزشک مجرّب در این زمینه، از این کار خودداری کنید.

6- ضماد ها: ضمادها اکثراً با ایجاد گرمای موضعی، میزان ترشحات را کم و خروج آنها را آسان می کنند.

- بهترین ضمادی که در این زمینه تجربه کرده ام ضماد دارچین است؛ به این ترتیب که مقداری دارچین آسیاب شده را با کمی گلاب یا آب به حالت خمیری نسبتاً شل در آورده روی پوست صورت در محل سینوس ها(بالای ابروها و روی گونه ها) بمالید. مدت زمان ماندن این ضماد بسته به افراد مختلف متفاوت است. برخی به فاصله چند ثانیه یا چند دقیقه دچار سوزش پوست می شوند که باید ضماد را پاک کرد؛ اما به همین اندازه هم از نتایج آن بهره مند می شوند. در سایر افراد بهتر است ضماد 15-10 دقیقه روی پوست بماند.

استفاده از زنجبیل یا مخلوط زنجبیل و دارچین هم شیوه مناسبی است.

تذکر مهم:در طول سالیان گذشته، تنها یک بیمار داشته ام که به این ضماد حساسیت نشان داده؛ با گذاشتن آن دچار تیرگی پوست شد. این مساله اگر چه ظاهراً بسیار نادر است؛ اما به هر حال بهتر است ابتدا ضماد دارچین را روی پوست پشت بازوی خود امتحان کنید.

- ضماد دیگر ضماد خاکشی است که به تجربه دیده شده است که باعث کاهش درد سینوزیت می شود؛ اما در مورد میزان اثربخشی آن در درمان سینوزیت، تجربه زیادی ندارم.

7- مالیدنی ها: داروهای مالیدنی نیز با ساز و کاری مشابه ضمادها اثر می کنند. روش هم این است که روزی یک یا دو بار داروها را روی سینوس ها(بالای ابروها و روی گونه ها) ماساژ دهید. در مورد داروهای روغنی، ماساژ را تا وقتی که دارو جذب پوست شود ادامه دهید. بهترین دارو از این دسته؛ روغن زیتون تصفیه نشده است. سایر روغن ها مثل روغن سیاهدانه، بادام تلخ، هسته قیسی و کنجد هم قابل استفاده اند. ماساژ روغن روی سینوس ها به ویژه در بیمارانی که حساسیت زیادی به سرما یا باد سرد و گرم دارند؛ بسیار موثر است. از دیگر داروهای این گروه می توان به سرکه، اسانس نعناع، روغن سداب، روغن مرزنجوش و ... اشاره کرد.

8- داروهای استشمامی: بعضی بوها باعث باز شدن مجاری سینوس ها می شوند. از این دسته می توان به این موارد اشاره کرد:

1- کافور: که طبع خنکی دارد و استشمام آن برای درمان سینوزیت های گرم مفید است.

2- اسانس نعناع: به ویژه برای درمان سینوزیت های خردسالان مفید است. یک راه ساده آن است که 2-1 قطره از این اسانس را به هنگام خواب روی بالش یا لباس کودک بچکانید به نحوی که بوی آن کاملاً استشمام شود.

3- ویکس: ماساژ کمی ویکس روی پل بینی باعث باز شدن سینوس ها می شود؛ اگر چه استفاده طولانی آن تجویز نمی شود. ویکس علاوه بر اثر موضعی در از بین بردن احتقان بینی، با بوی خود، سینوس ها را باز می کند که البته این اثر تا حدّ زیادی مرهون کافور و اوکالیپتوس به کار رفته در آن می باشد. راه بهتر برای استفاده از ویکس آن است که آن را با کمی روغن زیتون مخلوط کنید و هرشب روی سینوس ها(بالای ابروه و روی گونه ها) به خوبی ماساژ دهید.

 9- حجامت یا زالواندازی سر و سینوس ها: یکی از بهترین و قاطع ترین راه های درمان سینوزیت، حجامت سر یا سینوس ها و زالواندازی روی سینوس هاست. با مراجعه به افراد مجرّب در این زمینه، از فواید این اقدامات سودمند بهره ببرید. بسته به شدت سینوزیت، می توان این کارها را 3-2 بار به فواصل 30-20 روزه تکرار کرد.

10- بادکش سینوس ها: بادکش سینوس ها علاوه بر اثر درمانی روی سینوزیت(با ایجاد گرمای موضعی، باز کردن مجاری سینوس ها و کاهش تولید ترشحات) اثر تسکینی مناسبی نیز به ویژه در سر دردهای ناشی از سینوزیت های حاد دارد. البته دقت کنید که بادکش باید به صورت منقطع یا متناوب انجام شود تا جای آن روی پوست نماند. این کار احتیاج به دستگاه ساکشن برقی دارد و لذا بهتر است در مطب انجام شود.

11- تدخین(دود دادن):تدخین یا دود دادن از راه های مناسب درمان سینوزیت است. یکی از بهترین داروها برای این کار«عنبرنسارا» است. عنبرنسارا، در واقع پشگل الاغ ماده است. می دانم که خیلی از شما با خواندن این عبارت، اخم کرده اید یا یک «اَه» غلیظ بر زبان جاری ساخته اید؛ اما باید بدانید که این دارو نه تنها غیر بهداشتی نیست؛ بلکه می توان از آن برای درمان بیماری های بسیاری استفاده کرد. دود دادن و استنشاق دود عنبرنسارا سینوزیت را به خوبی کنترل می کند. برای مطالعه بیشتر می توانید به مقاله «عنبرنسارا، پشگل پرخاصیت» مراجعه کنید.

داروی مناسب دیگر کندر است. به اندازه یکی دو نخود کندر معمولی یا دودی را در اسفند دودکن ریخته روی حرارت کم گاز گذاشته از دود آن استنشاق کنید.

12- داروهای خوراکی کاهنده التهاب و رطوبت سر:بسیاری از داروها هستند که در صورت مصرف خوراکی، با اثر ضدّ بلغمی خود، علاوه بر کاهش التهاب و عفونت سینوس ها، ترشحات آنها را نیز واضحاً کم می کنند. از جمله این داروها می توان به بابونه، مرزنجوش، آویشن، پونه، نعناع و ... اشاره کرد که به صورت دم کرده، جوشانده یا عرقیات قابل استفاده هستند.   

تذکّر مجدّد:در اسلام و طبّ سنّتی ایران، باز کردن مجرای خروجی سینوس ها و شستشوی آنها از توصیه های بهداشتی است که باید مانند مسواک زدن، به طور منظّم به آنها پرداخته شود؛ به این معنی که افراد سالم، همان طور که مرتّب مسواک می زنند؛ باید مرتّبا هم اقداماتی برای تمیز شدن سینوس های خود انجام دهند چرا که همان طور که گفتیم، با توجّه به وظیفه سینوس ها یعنی پاکسازی ناحیه سر و گردن از موادّ دفعی، همیشه احتمال بروز عفونت یا بسته شدن آنها وجود دارد. به عبارت دیگر، همان طور که مثلا کارکرد صحیح روده ها برای سلامتی ضروری است؛ کارکرد صحیح سینوس ها هم ضروری است و همان طور که اسهال یا یبوست برای ما مشکل ساز است؛ افزایش ترشّحات(اسهال سینوسی!) یا احتباس آنها(یبوست سینوسی!) هم مخلّ سلامتی و آسایش است.

عود سینوزیت

برخی می پرسند چرا مدّتی پس از بهبودی، بیماری سینوزیت آنها عود می کند؟ پاسخ این سوال با توجّه به توضیحات فوق ساده است. فرض کنید شما در خیابان تصادف می کنید و پایتان می شکند! متخصّص محترم، پایتان را گچ می گیرد و پس از مدّتی آن را باز می کند و شما می شوید همان آدم سالم قبلی. حالا اگر دوباره بروید و در خیابان تصادف کنید و پایتان بشکند؛ به پزشک خود می گویید که«شکستگی پایم عود کرده است»؟ منظورم این است که عوامل زیادی باعث به وجود آمدن سینوزیت می شوند؛ بنابراین پس از بهبودی، اگر شرایط زندگی خود را تغییر ندهید؛ دچار سینوزیت جدیدی خواهید شد  نه این که سینوزیت قبلی شما عود کند. بنابراین باز هم تاکید می کنیم که تغییر روش زندگی و رعایت نکات بهداشتی گفته شده در این مقاله، پایه اصلی درمان است.

مدیریت درمان

سینوزیت بیماری است که تا کنون، طبّ جدید، درمان قاطعی برای آن پیدا نکرده است؛ اما با به کار بستن روش های ساده ای که ذکر شد؛ تا کنون تقریباً هیچ بیمار سینوزیتی درمان نشده ای نداشته ام. بنابراین به جای آن که خود را درگیر درمان های طولانی، پرخرج و کم فایده طبّ جدید نمایید – که گاه کار را به جرّاحی و یا روش های نوظهوری مثل ساینوپلاستی می کشانند – با همین دستورهای ساده نسبت به درمان خود اقدام کنید. توصیه بنده در گزینش روش های درمانی فوق به این شرح است:

1- بند 1(بخور) و بند 11(داروهای خوراکی) برای همه بیماران.

2- بند 2(ریختن دارو داخل بینی) برای سینوزیت های شدیدتر و افرادی که طاقت بیشتری دارند.  

3- بند 8(حجامت یا زالواندازی) برای بیماران مقاوم به درمان.

سایر موارد هم بسته به امکانات و علایق فرد قابل استفاده است.