دانه ای به این بزرگی شاید حیرت شما را نیز برانگیزد ادامه مطلب...

شکوفایی!! غیرت مردان بی غیرت  ادامه مطلب...

انواع غذاها:  غذای شنیداری

نوع دوم غذا: مجموعه آنچه را که می‌شنویم، غذاهای شنیداری را تشکیل می‌دهند. این نوع غذا از طریق گوش انسان دریافت شده و در روح فرد ماندگار می‌شود. میزان اثری که این نوع غذا می‌گذارد، از غذاهای بلعیدنی سریع‌تر و بیشتر و ماندگارتر است، چون زمانی که غذایی خورده می‌شود مدت‌زمانی نیاز است تا اینکه هضم شده و سپس جذب بدن شود و درنهایت نیز پس از گذشت مدتی اثر آن از بدن خارج‌شده و مواد دیگری جایگزین آن می‌گردد. ولی آنچه را که می‌شنویم بدون اینکه نیازی به گذشت زمان داشته باشد، سریعاً اثر خود را می‌گذارد.

گاهی سخن شنیده‌شده به‌قدری اثرگذار است که تا سال‌ها و یا تا آخر عمر در یاد انسان باقی می‌ماند و به همین خاطر گویند که زخم بدن خوب می‌شود ولی زخم‌زبان نه!

تمامی حروف، لحن، کلام موسیقی و صداها و در کل هر آنچه شنیده می‌شود، دارای اثر و مزاج مخصوصی است که در اغلب اوقات غافل از آن هستیم، گاه یک‌ کلام ناصواب شنیدن علاوه بر اینکه می‌تواند بر جسم اثر بگذارد، فرد را نیز اهل دوزخ می‌کند، مانند شنیدن غیبت یا تهمت و بعضی کلام‌ها برعکس‌اند، یعنی علاوه بر تأثیر مثبت بر روی جسم، فرد را اهل بهشت می‌کنند، مانند شنیدن قرآن و کلام معصومین.

تکرار برخی کلمات منفی می‌تواند فرد را تا حد بیماری و مرگ برساند (مانند داستان معلم و شاگردانش) وی تواند به وی انرژی مضاعف بدهد پس باید توجه کرد که در چه محیط‌هایی قرا می‌گیریم و از چه غذاهای شنیداری استفاده می‌کنیم.

از اینکه صداها یک نوع غذا هستند می‌توان نتیجه گرفت که هر غذائی را نباید مورد استفاده قرارداد پس باید برسی کنیم که چه صداهایی برای بدن مفیدند و چه صداهایی مضر هستند. به همین خاطر برای صداها نیز نوعی مزاج قائل می‌شویم و آن‌ها را دسته‌بندی می‌کنیم به این صورت که :

کلام الهی (قرآن)، کلام معصومین و ادعیه دارای مزاج گرم هستند و نشاط به جسم و روح می‌دهند وبیماری را از بدن خارج می‌کنند.

عَنِ الصَّادِقِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام قَالَ: ثَلَاثٌ یَذْهَبْنَ بِالْبَلْغَمِ‏ وَ یَزِدْنَ فِی الْحِفْظِ السِّوَاکُ وَ الصَّوْمُ وَ قِرَاءَةُ الْقُرْآنِ‏. 

امام صادق علیه السلام می‌فرمایند : سه چیز بلغم را از بین می‌برد و حافظه را تقویت می‌کند مسواک زدن و روزه گرفتن و قرائت قرآن

صداهای موجود در طبیعت، شامل صدای آب، آبشار، پرندگان و حیوانات دارای مزاج گرم هستند و انسان با شنیدن آن‌ها احساس لذت می‌کند .

کلیه‌ی صداهای مصنوعی اعم از ماشین و موتور، کارخانه‌ها و... مزاج سرد دارند و فرد را به سمت ناراحتی‌های عصبی و روانی و مشکلات جسمی سوق می‌دهند که ارتباط دائم با این صداها وعدم برنامه‌ریزی مناسب جهت تخلیه و تزکیه‌ی روحی و روانی می‌تواند آسیب‌ها وبیماری های بزرگی را برای انسان پیش آورد.

موسیقی‌های تن و ناموزون و نامتناسب باروحیه‌ی انسانی مانند موسیقی‌های غربی و... دارای مزاج گرم اول و سرد آخر می‌باشند به این صورت که ابتدا در فرد شور و هیجان ایجاد می‌کنند و درنهایت فرد را به پوچی می‌رسانند ( کلامی که همراه موسیقی است نیز مزاج جداگانه‌ای دارد، ممکن است موسیقی، موسیقی‌ای سالم باشد ولی کلام آن موجب سردی و ناامیدی و... شود و یا برعکس)

کلام محبت‌آمیز گرم است و برخلاف آن کلام‌های شامل گناه سرد هستند.

 البته این‌ها اثرات دنیایی بود که گفته شد اثرات اخروی آن‌ها بحث دیگری می‌طلبد.

گرم بودن یعنی زندگی و نشاط و سردی یعنی بیماری و رفتن به سمت مرگ.

امام رضا علیه االسلام: الْحَرُّ أَنْفَعُ مِنَ الْبَرْدِ لِأَنَّ الْحَرَّ مِنْ حَرِّ الْحَیَاةِ وَ الْبَرْدَ مِنْ بَرْدِ الْمَوْت‏

گرمی از سردی سودمندتر است زیرا منشأ گرمی از گرمی حیات است ومنشا سردی از سردی مرگ

----------------------------------------------------------------

نویسنده :م.اکبری

منابع کمکی:

مکارم الاخلاق

مناقب ابن شهرآشوب

کتاب چگونه غذای ما دوای ما باشد

سلسله دروس موسسه تحقیقات حجامت ایران

جزوات طب اسلامی –گروه بیداری اندیشه

گوش کردن به موسیقی و لذت بردن از آن

ادامه مطلب...

انواع غذاها: بلعیدنی و نوشیدنی

در طب اسلامی و سنتی 8 نوع غذا وجود دارد که در شکل‌گیری مزاج انسان نقش ویژه‌ای دارند ما در هر پستی سعی می‌کنیم پیرامون هر یک از انواع غذاها مطالبی را بیان کنیم.

مورد اول غذاهای بلعیدنی و نوشیدنی است این نوع غذا تنها غذایی است که طب جدید نیز آن را قبول دارد.

این نوع غذاها از راه دهان وارد بدن می‌شوند و با طی مراحل هضم و جذب جزء بدن می‌گردند و بدن سعی می‌کند که مواد مفید آن‌ها را که نیاز دارد جذب کرده و بقیه را دفع کند ولی اگر موادی استفاده شوند که برای بدن مفید نیستند بدن نیز به خاطر رفع احتیاجات خود مواد مضر را جذب خواهد کرد و آن‌ها به‌تدریج با ایجاد اختلال در بدن، فرد را دچار بیماری خواهند کرد.

بنابراین در طب اسلامی توجه زیادی به این نوع غذاها شده است و ایات و روایات فراوانی در این باب واردشده است که همه‌ی جوانب را برای زندگی سالم موردتوجه قرار داده وبیان کرده‌اند.

در طب اسلامی برای خوردن و آشامیدن آداب و قوانین ساده و پرارزشی بیان‌شده است که در صورت رعایت آن‌ها فرد می‌تواند سلامتی خود را حفظ نماید.

اسلام با توجه به بینشی که به انسان دارد همه‌ی حرکات و سکنات آدمی را دارای اثر می‌داند و برای تک‌تک لحظات انسانی ارزش قائل است بنابراین برنامه‌ی ویژه‌ای برای آن دارد تا بتواند از آن‌ها به‌درستی استفاده کند و به سعادت برسد ازاین‌رو برای خوردن و آشامیدن که جز لاینفک زندگی آدمی می‌باشند برنامه‌ی ویژه‌ای دارد ازجمله اینکه

 به نوع غذاهایی که خورده میشود اشاره‌کرده است

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ‏ ما رَزَقْناکُمْ- بقره /172 

ای کسانی که ایمان آورده‌اید از نعمت‌های پاکیزه‌ای که روزی شما کرده‌ایم بخورید

و همچنین نحوه‌ی کسب آن‌ها

وَ کُلُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ حَلالاً طَیِّبا – مومنون /88

از نعمت‌های حلال و پاکیزه‏اى که خداوند به شما روزى داده است بخورید

و به کمیت غذاها

 کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا –اعراف/31

بخورید و بیاشامید ولی اسراف نکنید

آداب قبل و بعد خوردن و آشامیدن مانند:

رُوِیَ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام : إذا مددت یدک إلى الأکل‏ فقل بسم الله‏ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِین‏

هرگاه دستت را به غذا بردی برای خوردن پس بگو بسم‌الله و الحمدلله رب‌العالمین

زمان خوردن

امام علی علیه‌السلام :جز به‌وقت گرسنگی غذا نخور

و بسیاری از آداب دیگر که ریزبه‌ریز آن‌ها را بیان کرده است که با توجه به آن‌ها می‌توان فهمید رعایت این موارد چه کمک بزرگی می‌تواند به فرد بکند.

در طب اسلامی امساک در خوردن و آشامیدن تا حد توان، ممدوح است، و پرهیز را سرآمد سلامتی‌ها و در بیماری‌ها سرآمد درمان معرفی کرده است.

خوردن و آشامیدن اگر کنترل نشود می‌تواند بیماری‌های می‌تواند بیماری‌های مختلفی را به وجود آورد. انسان با توجه به قوه‌ی عاقله‌ی خود سعی می‌کند آنچه را که برای وی مفید است برای خوردن و آشامیدن انتخاب کند ولی چون علاوه بر عقل قوه‌ی شهوانیه نیز در انسان وجود دارد به همین خاطر در بسیاری از موارد انسان به غذاهایی اهمیت می‌دهد که برای او لذیذتر هستند نه غذاهایی که برای او منفعت دارند، البته عدم شناخت مضرات و فواید مواد غذایی نیز منجر به استفاده از غذاهای مضر یا استفاده‌ی نادرست از غذاهای مفید میشود به همین دلیل طب اسلامی سعی دارد تا دستورات خود شیوه‌ی در ستِ استفاده از مواد موجود در طبیعت را به انسان آموزش دهد تا سلامتی که مهم‌ترین مقوله‌ها در زندگی می‌باشد حفظ گردد.

------------------------------------

نویسنده: م.اکبری

منابع کمکی:

قرآن کریم

غررالحکم

مفتاح الفلاح

چگونه غذای ما دوای ما باشد

مقالات طب سنتی و اسلامی –گروهی بیداری اندیشه

تَرک شام، رژیم لاغری یا ضعف عمومی

امروزه با پیشرفت تکنولوژی یکی از چیزهایی که عاید بشریت شده، چاق شدن شکم یا تمام اندام های بدن به صورت ناموزون است که نشات گرفته از خوردن غذاهای فاقد ارزش غذایی و کم‌تحرکی‌های زیاد می‌باشد. حال طب جدید برای لاغر کردن افراد، دست به هر کاری می‌زند، از جراحی‌های مختلف گرفته تا خوردن قرص‌ها و رژیم‌های گوناگون. بحث در مورد جراحی‌ها و قرص خوردن‌ها و سایر مواد شیمیایی روشن است و نیاز به تخطئه ندارد. بنابراین می‌پردازیم به رژیم‌هایی که توصیه می‌شود و اکثراً ترک تناول شام در آن‌ها به چشم می‌خورد. در وهله‌ی اول در این رژیم‌ها، هیچ ایرادی دیده نمی‌شود. برخی مواقع هم، به دلیل اینکه دستور به امساک و نخوردن داده‌اند، تحسین می‌شوند. ولی باید دید که آیا ترک شام روش مناسبی برای لاغری محسوب می‌شود یا نه؟

در طب اسلامی وقتی‌که روش تغذیه را موردبررسی قرار می‌دهیم به این امر می‌رسیم که وعده‌های غذایی باید دو وعده در روز

لَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیها بُکْرَةً وَ عَشِیًّا – مریم/62

یا سه وعده در دو روز باشد با توجه به برخی روایاتی که در این باب واردشده به این صورت که یک وعده در یک روز و دو وعده‌ی دیگر در روز دیگ باشد در هر دو روز باید شام جزو وعده‌ی غذایی باشد این دو رژیم هم برای سلامتی وهم برای لاغری البته با تفاوت نوع غذا به کار می‌رود

حاصل اینکه ما اثری از نخوردن شام در طب اسلامی نمی‌بینیم بلکه در روایات نخوردن شام بسیار ذم شده است

امام صادق علیه‌السلام فرموده‌اند: هر کس که شام نخورد، نیرویی از او کم میشود و به او بازنمی‌گردد

و همچنین در روایتی دیگر از ایشان نقل‌شده که: شام نخوردن باعث پیری میشود

حال می‌خواهیم به علت ذم ترک شام بپردازیم

 وقتی‌که فرد، شب را تا صبح به استراحت می‌پردازد این موقع زمان تجدیدقوای بدن و تأمین انرژی‌های ازدست‌رفته است در این زمان بدن مواد مورد نیاز خود را برای این امور، باید از غذایی که خورده است به دست آورد ولی اگر فرد به هر علتی شام نخورده باشد بدن دیگر منبعی برای انجام این کارها ندارد و مواد مورد نیاز جهت حفظ قوت بدن جذب نمی‌شود و خود نبود غذا در بدن در طول شب موجب مشکلات معده نیز میشود درست است که نخوردن شام باعث لاغری میشود ولی به چه قیمتی؟ لاغر شدنی که صحت جسمی را از بین می‌برد بسیار بدتر از چاقی می‌باشد این نوع رژیم باعث ضعف و سستی وبی حالی و خواب آلودگی و امراض مختلف در بدن میشود.

درنتیجه ترک شام چه برای لاغر شدن، چه از روی غفلت و یا سایر موارد برای بدن ضررهای جبران‌ناپذیری را به دنبال دارد. البته باید توجه داشت که منظور از خوردن شام این است که حداقل دو ساعت قبل از خواب و به مقدار نیاز خورده شود، نه اینکه شکم پر شود و یا فرد بلافاصله بعد از غذا بخوابد که این‌ها نیز مضرات ویژه‌ی خود را دارند.

-------------------------------------------------

نویسنده: م. اکبری

منابع کمکی

قران کریم

بحارالانوار

مفاتیح الحیاة – آیت الله جوادی آملی

سلسله دروس موسسه تحقیقات حجامت ایران

بسم الله و گوارش غذا

طب اسلامی با توجه به مبانی قوی خود، قائل به وجود روح برای انسان می‌باشد و همچنین رابطه روح و جسم انسانی را بسیار تنگاتنگ می‌داند، به صورتی که نمی‌توان این دو را از هم تفکیک کرد یا نادیده گرفت. به همین خاطر توجه به روح و درمان مشکلات آن در طب اسلامی از اولویت ویژه‌ای برخوردار است. جسم بدون روح هیچ نیرو و قوامی ندارد و مرگ انسانی هم زمانی اتفاق می افتد که روح او از کالبد جسمانی وی رخت بربندد. در زمانی هم که جسم زنده است به خاطر وجود روح است، این ارتباط نشان از تاثیر و تاثر روح و جسم از همدیگر می باشد به طوری که اگر مشکلی در جسم پیش آید در روح نیز تاثیر گذار است. مثلا بیماری در جسم باعث می شود روح نیز نتواند راه کمال را به خوبی طی کند، چون طبق گفته ی بزرگان اخلاق جسم مرکب روح است و اگر مرکب مشکلی پیدا کند راکبِ خود را در میانه راه خواهد گذاشت. با توجه به مطالبی که گفته شد و عنایت به اینکه تمام موجودات از شعور برخوردارند، در نتیجه هر عملی از جمله غذا خوردن که همراه با معنویت و ذکر الهی باشد باعث سلامت تن و روح می شود، چون ذکر الهی روح را تقویت می کند و روح نیز با نیروی خود باعث قوت جسم و جبران کاستی های آن می شود (ذکر الهی مستقیما بر خود جسم و غذا نیز تاثیر دارد، چون اینها نیز دارای شعورند)

در نتیجه بسم الله گفتن در اول غذا و حتی هر لقمه، تاثیر فوق العاده ای را بر روح، جسم و خود غذا داردو موجب می شود که علاوه بر اینکه ناملایمتی از غذای خورده شده پیش نیاید، تن و جسم را نیز برای هضم و گوارش درست و کامل، آماده می کند. این مطلب را می توان از فرموده ی امیر المومنین علی علیه السلام فهمید که در روایت امده

أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام قَالَ: ضَمِنْتُ لِمَنْ سَمَّى اللَّهَ تَعَالَى عَلَى طَعَامٍ أَنْ لَا یَشْتَکِیَ مِنْهُ فَقَالَ ابْنُ الْکَوَّاءِ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ لَقَدْ أَکَلْتُ الْبَارِحَةَ طَعَاماً فَسَمَّیْتُ عَلَیْهِ فَآذَانِی فَقَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام أَکَلْتَ أَلْوَاناً فَسَمَّیْتَ عَلَى بَعْضِهَا وَ لَمْ تُسَمِّ عَلَى کُلِّ لَوْنٍ یَا لُکَعُ

حضرت علی علیه‌السلام: ضمانت می‌کنم برای کسی که بسم‌الله برای غذا بگوید اینکه شکایتی از آن طعام نداشته باشد

ابن کواء گفت: ای امیرالمؤمنین شب گذشته غذایی خوردم و بسم‌الله بر آن گفتم ولی مرا آزار داد

امام علی علیه‌السلام فرمودند: چند نوع غذا در کنار هم خورده‌ای وبر بعضی از آن‌ها بسم‌الله گفتی وبر همه بسم‌الله نگفته‌ای، ای ناکس 

با توجه به روایت نقل‌شده بااینکه ابی الکواء یکی از مغرضان نسبت به حضرت علی علیه‌السلام بوده و انتظار می‌رفت که اگر بسم‌الله تأثیری هم داشته باشد در آبی الکواء تأثیرگذار نباشد ولی می‌بینیم شخصی غیر معتقد به اثر بسم‌الله نیز اگر طبق فرموده‌ی امام عمل کند به او ضرری نخواهد رساند یعنی اثر بسم‌الله در اول غذا را امام قید نکرده‌اند به اینک فرد گوینده حتماً مؤمن باشد بلکه هر کس که در اول هر غذایی ذکر نام الهی از این اثر برخوردار خواهد شد چه آگاهانه چه غیرآگاهانه، مؤمن و غیر مؤمن به اثر ان این روایت زیبا و پرمعنا نشان‌دهنده‌ی اثر فوق‌العاده‌ی معنویت در صحت جسم را نشان می‌دهد که اگر فردی طبق الگوهای اسلامی آن‌ها را رعایت کند دچار ضرر و ناملایمتی نخواهد شد

 -----------------------------------

نویسنده: م. اکبری

منبع کمکی:

الخصال

تأثیر تغذیه بر اخلاق

داشتن اخلاق نیکو برای رسیدن به هدف والای انسانی یعنی قرب الهی و جلب رضایت خداوند متعال امری ضروری است.در قرآن کریم و روایات ائمه علیهم‌السلام به داشتن اخلاق حسنه و کسب فضائل انسانی تأکید فراوانی شده است.

اخلاق نیکو علاوه بر اینکه آخرت انسان را نیک می‌گرداند، در زندگی دنیا نیز برای رسیدن به آرامش و داشتن زندگی سالم،لازم و ضروری است.به همین خاطر همه باید برای کسب آن‌ها تلاش کنند.
داشتن اخلاق حسن و روش‌های نیکو کردن اعمال و رفتار دارای ابعاد مختلفی است که علمای اخلاق به آن می‌پردازند.ولی باوجوداین باید بگوییم که بسیار اتفاق می‌افتد فرد بااینکه بسیاری از مسائل اخلاقی را می‌داند و حتی می‌خواهد آن‌ها را انجام دهد ولی نمی‌تواند!

درست است که بسیاری از بی‌انگیزگی‌ها و عدم توفیق‌ها ریشه‌ی معنوی دارند ولی مسئله همیشه این‌طور نیست بلکه می‌خواهیم بگوییم ، غذایی که ما در طول روز به‌عنوان وعده‌های غذایی و غیر آن استفاده می‌کنیم،در روح ما و سلامت و شادابی جسممان تأثیر بسزایی دارد. یعنی بدون رعایت اصول تغذیه (که این تغذیه وقت زیادی را در طول روز از ما می‌گیرد.)روح و جسم ما حال عبادت و کسب معنویت را نخواهد داشت.کسانی که با مبانی طب اسلامی و دستورات آن آشنایی مختصری دارند به تأثیر امر تغذیه در عمل انسان اذعان دارند ولی برای روشن شدن مطلب، نگاه مختصری به بعضی روایات می‌اندازیم

الف) روایاتی که مانع رشد فضایل انسان را لقمه حرام و غذاهای تحریم شده می‌دانند

 عَنِ النَّبِیِّ صلی الله علیه وآله قَالَ: مَنْ أَکَلَ لُقْمَةَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاةٌ أَرْبَعِینَ‏ لَیْلَةً وَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَةٌ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً وَ کُلُّ لَحْمٍ‏ یُنْبِتُهُ الْحَرَامُ فَالنَّارُ أَوْلَى‏
هرکسی از لقمه‌ای از غذای حرام بخورد تا چهل شب نماز او قبول نمی‌شود و تا چهل روز دعای او مستجاب نمی‌گردد و هر گوشتی که از حرام بروید آتش دوزخ برای آن سزاوارتر است
 
ب)روایاتی که روش مصرف مواد غذائی حلال را عامل پیشرفت یا افول معنویت میداند

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ‏ تَرَکَ‏ اللَّحْمَ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً سَاءَ خُلُقُهُ.
((کسی که چل روز گوشت را ترک کند اخلاق او بد می‌شود))

ج) روایاتی که پرخوری را عامل سنگدلی و قساوت قلب وعدم پذیرش موعظه می‌دانند (هرچند تغذیه سالم و حلال باشد)

عَنِ النَّبِیِّ صلی الله علیه وآله قَالَ:ایّاکم و فضول‏ الطّعام‏ فانّه یسم القلب‏ بالقسوة و یبطى‏ء بالجوارح عن الطّاعة و یصمّ الهمم عن سماع الموعظة
از غذاى اضافى بپرهیزید که آن داغ قساوت به قلب زده، اعضا و جوارح را از طاعت حق سست مى‏کند و همت‌ها را از شنیدن (و به کار بستن) موعظه، کر مى‏سازد
 
 
روایات در این باب بسیار است و علماء اخلاق نیز به‌شدت از اضافه خوری منع کرده‌اند

درمواردی که گفته شد ائمه اطهار علیهم‌السلام عامل بداخلاقی و همچنین عامل رسیدن به فضائل اخلاق را رعایت کردن و یا رعایت نکردن برخی نکات تغذیه دانسته‌اند پس می‌توان نتیجه گرفت که امر تغذیه به‌قدری مهم است که چنین موردتوجه ائمه علیهم‌السلام و معلمان اصلی اخلاق بشر قرارگرفته است پس بیاد اصلاح تغذیه موردتوجه خاص قرار گیرد چون رذالت‌های اخلاق در موارد بسیاری از همین عدم رعایت اصول اولیه‌ی تغذیه نشأت می‌گیرد

شاید بتوان ادعا کرد که می‌توان با تغذیه‌ی ناسالم گروهی را گمراه کرد و یا بالعکس می‌توان با تغذیه سالم همان افراد را به هدایت و پذیرش معارف الهی کشاند پی اهمیت مسئله بسیار زیاد است ولی متأسفانه این عامل نادیده گرفته می‌شود
 
---------------------------------------------------
نویسنده: م. اکبری

منابع کمکی:
بحارالانوار
عدةالداعی
وسایل الشیعه
کتاب در جستجوی سلامتی – جمشید خدادادی