[ و ابن جریر طبرى در تاریخ خود از عبد الرحمن پسر ابى لیلى فقیه روایت کرده است ، و عبد الرحمن از آنان بود که با پسر اشعث براى جنگ با حجاج برون شد . عبد الرحمن در جمله سخنان خود در برانگیختن مردم به جهاد گفت : روزى که با مردم شام دیدار کردیم ، شنیدم على ( ع ) مى‏فرمود : ] اى مؤمنان آن که بیند ستمى مى‏رانند یا مردم را به منکرى مى‏خوانند و او به دل خود آن را نپسندد ، سالم مانده و گناه نورزیده ، و آن که آن را به زبان انکار کرد ، مزد یافت و از آن که به دل انکار کرد برتر است ، و آن که با شمشیر به انکار برخاست تا کلام خدا بلند و گفتار ستمگران پست گردد ، او کسى است که راه رستگارى را یافت و بر آن ایستاد ، و نور یقین در دلش تافت . [نهج البلاغه]
 
پنج شنبه 93 دی 11 , ساعت 6:18 صبح

مضر یا بی‌اثر بودن نسخه‌ها یا درمان‌های طب سنتی

استفاده از گیاهان داروئی و طبابت، سابقه‌ی طولانی دارد و می‌توان گفت که قدمت ان به زمان خلقت انسان روی زمین برمی‌گردد، یعنی از همان لحظات درمان و استفاده از مواد موجود در جهان مادی برای رفع تعارضات جهان ماده و درمان اثرات آن تعارض‌ها به کار می‌رفته است.

با نیم‌نگاهی به منابع طب سنتی می‌توان فهمید که هزاران نسخه برای درمان بیماری‌ها نوشته‌شده است، از حکیمان بزرگی مانند ابن‌سینا، رازی گرفته تا سایر بزرگان طب سنتی. بیشتر این نسخه‌ها و درمان‌های موجود در آن کتاب‌ها به درد الآن نمی‌خورد! چون ادامه مطلب...


لیست کل یادداشت های این وبلاگ